Nie ma, jak u Mamy: „Rycerz Niepokalanej” – świadectwa otrzymanych łask

29 stycznia 20222 lutego 2022 malwa 1421 Views lektura duchowa, Maryja, Rycerz Niepokalanej, Św. Maksymilian

„Nie ma, jak u Mamy” to nasz radiowy cotygodniowy cykl internetowy, w którym pragniemy przybliżać Matkę Bożą. Jej życie, Jej skuteczne wstawiennictwo, Jej „obecność” w życiu świętych, modlitwy do Maryi, miejsca Jej kultu, a także wizerunki Matki Bożej. Może na wzór św. Maksymiliana, który, jak napisał o. Roman Soczewka – „lubił soboty i radością z tego dnia dzielił się ze współbraćmi zakonnymi, wygłaszając im pogadanki lub konferencje o Matce Bożej Niepokalanej.”

***

W roku 2022 obchodzimy 100. rocznicę powstania Rycerza Niepokalanej. „Najcenniejsze w “Rycerzu” są podziękowania za łaski, które Matka Boża udzieliła ludziom. Co miesiąc przychodzi ich kilkaset. Są one “perełką” w “Rycerzu” – mówił św. Maksymilian Kolbe, założyciel Pisma.

Dziś, w ramach naszego cyklu „Nie ma, jak u Mamy” kilka świadectw, które znalazły się we współczesnych numerach „Rycerza Niepokalanej”.

Jeśli chcesz zaprenumerować „Rycerza Niepokalanej” drogą elektroniczną, kliknij poniższy link:
Rycerz Niepokalanej – PRENUMERATA

***

„Prosiłam Matkę Bożą Pompejańską o zdrowie i ulgę w cierpieniu, codziennie odmawiając cztery części Różańca. Chorowałam na postępujące zwyrodnienie stawów biodrowych, tak że w końcu nie mogłam chodzić nawet o kulach. W 2010 i 2011 r. przeszłam operację wymiany panewek w obu stawach biodrowych (protezy metalowe). Po operacji lekarz zalecił, abym przez rok chodziła o kulach.

Po dwóch miesiącach, 19 marca – była to niedziela, uroczystość świętego Józefa – kiedy ubierałam się na Mszę świętą do kościoła, usłyszałam wewnętrzny głos: „Rzuć kule i chodź !”. Zdumienie, radość, nadzieja, lęk i pytania, czy stać mnie, aby zaufać Bogu ? Serce podpowiadało, że to łaska i należy zaufać. Odpowiedziałam więc, że zgadzam się.

Początkowo nogi były jak z waty. Czułam jednak moc i siłę Bożą, która pomagała mi stawiać kroki. Dochodząc do kościoła, na widok schodów zawahałam się. Wtedy znowu usłyszałam ten wewnętrzny głos: „Tylko nie zwątp”. Zebrałam siły i doszłam. Po przyjęciu Komunii świętej dostałam tyle mocy i lekkości w nogach, że chciałam krzyczeć z radości: „Dziękuję Ci, Boże, za ten cud !”. Od tego wydarzenia minęły już prawie cztery lata i nigdy nie miałam potrzeby używania kul” (Anna Krawczyk, Skierniewice „Rycerz Niepokalanej” nr 5/2015).

***
„Marysia miała roczek, kiedy zachorowała na zapalenie stawów. Przestała chodzić z powodu obrzęku w kolanie i w kostkach. Po kilku pobytach w szpitalach nie znaleziono przyczyny choroby, określając ją jako zapalenie idiopatyczne o podłożu antyimmunologicznym. Jednym słowem reumatyzm, który będzie atakował jej stawy do końca życia, prowadząc do niepełnosprawności. Leczenie miało polegać na przyjmowaniu leków o poważnych skutkach ubocznych – sterydów i innych leków obniżających odporność, ale nie usuwających przyczyn choroby. Ciężko mi było pogodzić się z diagnozą i takim leczeniem. Postanowiłam więc wytrwale prosić Pana Boga o łaskę uzdrowienia dla dziecka, jak ta naprzykrzająca się wdowa z Ewangelii. Odmawiałam Różaniec i Koronkę do Miłosierdzia Bożego, zamawiałam Msze święte z wiarą, że kiedyś Pan Jezus uzdrowi Marysię.

Kiedy po dwóch latach względnego wyciszenia objawów choroby przyszedł drugi rzut i Marysia znów nie mogła chodzić bez sterydów, zaczęłam odmawiać Nowennę Pompejańską z płaczem błagając Królową Różańca świętego o uzdrowienie. Tym razem inaczej niż przy pierwszym rzucie, wyjątkowo szybko można było odstawić sterydy. Mija właśnie rok i Marysia nie ma objawów zapalenia, Jest w pełni sprawna. Chwała Panu ! Niech i niegodni, tak jak i ja grzesznicy, nie wahają się prosić z ufnością Niepokalaną Matkę Miłosierdzia o pomoc” (Barbara z Piaseczna „Rycerz Niepokalanej”nr 2/2015).

***

„Na początku 2013 roku, mój mąż, po sześćdziesiątce, zachorował na nowotwór złośliwy – tłuszczakomięsak (guz na nodze ok. kilograma wagi). Po otrzymaniu wyniku, od razu była decyzja onkologów: usunięcie nogi przy biodrze. Lekarze też nie rokowali długiego życia dla męża mimo amputacji. Ale Maryja Niepokalana, którą błagałam, pokierowała całą sprawą.

Rozpoczęto leczenie. Chemioterapia, radioterapia i operacja bez amputacji nogi. Dalsza chemia. Rokowania były złe, mąż słabł. Msze święte odprawione i nasza modlitwa: codzienny Różaniec, nowenna Pompejańska, nowenna do św.Ojca Pio, św.Józefa, św.Maksymiliana Kolbego, św.Jana Pawła II – sprawiły, że stał się cud uzdrowienia. Ogromna rana się zagoiła, noga jest cała i zdrowa, mąż chodzi i czuje się dobrze. Nie ma przerzutów” (wdzięczna rycerka Halina, Podlasie „Rycerz Niepokalanej” nr 5/2015).

Świadectwa z Rycerza Niepokalanej przywołane została za stroną: http://rozaniec.maryjni.pl/

Jeśli chcesz zaprenumerować „Rycerza Niepokalanej” drogą elektroniczną, kliknij poniższy link:
Rycerz Niepokalanej – PRENUMERATA

Może cię zainteresować:

Niepokalanów: Spotkanie „Oddaj się Maryi” – sobota, 7 kwietnia 2018

Niepokalanów: Zapraszamy na stronę poświęconą projektowi utworzenia w Niepokalanowie Kaplicy Pokoju

Niepokalanów: spotkanie z cyklu „Oddaj się Maryi” – sobota, 1 czerwca