DO ODSŁUCHANIA: Różne oblicza depresji
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja stanowi główną przyczynę niesprawności i niezdolności do pracy na świecie, jest także najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym. Choruje na nią w ciągu całego życia kilkanaście procent populacji osób dorosłych. Choroba ta dotyka dwa razy częściej kobiet. Co dziesiąty pacjent zgłaszający się do lekarza pierwszego kontaktu z powodu innych dolegliwości ma pełnoobjawową depresję, a drugie tyle osób cierpi z powodu pojedynczych objawów depresyjnych. Niestety ponad połowa tych przypadków pozostaje nierozpoznana, a spośród osób z rozpoznaną depresją jedynie połowa otrzymuje adekwatne leczenie (cyt. za mp.pl – Medycyna Praktyczna).
W jednym z odcinków KRAJOBRAZÓW ŻYCIA gościem była Małgorzata Łuba – psycholog, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny. Współzałożycielka nieformalnego Stowarzyszenia Pomocy Rodzinom i Bliskim Samobójców „Tabu”, które nieodpłatnie udziela pomocy osobom zagrożonym podjęciem próby samobójczej oraz rodzinom po stracie samobójczej. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, w ramach którego współtworzy i prowadzi programy profilaktyczne zachowań samobójczych u dzieci i młodzieży oraz dorosłych. Jedna ze specjalistek portalu życie warte jest rozmowy.
Tematem rozmowy jest DEPRESJA. Czym jest? Czy nie jest? Czy można ją leczyć? Jak ją rozpoznać? Jakie są jej powikłania? Jaki ma związek z samobójstwem? Jakie grupy wiekowe są na nią w sposób szczególny narażone?
Jak pomóc osobie w depresji? Jak rozmawiać? Jakich komunikatów nie powinniśmy używać?
W trzecim spotkaniu z Małgorzatą Łubą porozmawiamy o depresji u seniorów. Starsze osoby to jedna z dwóch grup, gdzie obserwujemy największy przyrost zachorowań. Dlaczego tak się dzieje? Jak zapobiegać depresji u seniorów?
Coraz więcej dzieci i młodzieży zmaga się z depresją. Narodowy Fundusz Zdrowia podaje, że liczba niepełnoletnich pacjentów leczących się na zaburzenia lękowe oraz depresyjne wzrosła o 120% w ciągu ostatnich lat. Objawy tych zaburzeń są inne u dzieci niż u dorosłych – jak zatem rozpoznać depresję u młodzieży i jak wspierać nastolatków?
Dzieci i nastolatki przeżywają kryzysy emocjonalne w sposób niecharakterystyczny, niespecyficzny dla osób dorosłych. Mówimy tu o kłopotach z koncentracją uwagi, o tym że dziecko nie jest w stanie się niczego nauczyć, albo nie jest w stanie niczego odtworzyć podczas klasówki, kiedy widzimy, że ono się bardzo stara, kiedy ono nas zapewnia, że się nauczyło, ale kiedy nie jest w stanie tej wiedzy z siebie wydobyć, albo kiedy mówi, że uczy się długie godzinę, a nic mu do głowy nie wchodzi.
Są zachowania agresywne, jest bunt, jest postawa wroga względem otoczenia. Kiedy w taki sposób zachowuje się nastolatek, kiedy krzyczy, trzaska drzwiami, nie przychodzi na lekcje, wdaje się w bójki. My dorośli mamy tendencję do tego, żeby powiedzieć: bunt, złe wychowanie, żeby dać karę, żeby nastolatka próbować korygować.
Część młodych osób, które borykają się z depresją rezygnuje z wcześniej wprawianych aktywności, angażuje się za to silnie w jedną, wybraną. Najczęściej jest to granie na komputerze. Taka sytuacja bywa błędnie rozpoznawana przez otoczenie jako nadużywanie komputera.
Jak rozpoznać depresję u młodego człowieka? Jakie są objawy? Jak reagować?
