Różańcowe Rozmyślania… (8)

Przez cały październik na antenie RN nowa audycja „Różańcowe Rozmyślania.” Autor: o. dr Mirosław M. Adaszkiewicz; czyta: Paulina Wysocka. Godzina emisji – 12:05, bezpośrednio po modlitwie Anioł Pański. Różańcowe rozmyślania będą regularnie publikowane także na naszej stronie:

POTĘGA IMION JEZUS I MARYJA W RÓŻAŃCU

W każdej potrzebie biegnij do Maryi! Dla ciebie i dla wszystkich ludzi Maryja jest ucieczką w każdej potrzebie nie tylko duszy ale i ciała. Otwórz Jej swe serce, pokaż twoje rany, proś by ci je uleczyła. Maryja to otucha w zwątpieniu, to Lekarka ran życia naszego. Pięknie mówił Dante: „Aby oglądać oblicze Jezusa, musimy najpierw spojrzeć na oblicze Maryi”. W niebie rozbrzmiewają nieustanne hymny uwielbienia imion Jezusa i Maryi. Jest to pieśń nigdy nie gasnąca, a zawsze pełna uroku. Szczęśliwa ziemia, że na niej znane są także te imiona, szczęśliwe te dusze, które je powtarzają z miłością, bo przez to łączą się z Niebem. Imię Jezusa jest pełne mocy i błogosławieństwa. Mocą Imienia Jezus można wyrzucać złe duchy. Ileż cudów uczyniono w Imię Jezusa. Imię to niesie ze sobą błogosławieństwo, jest godne czci i uwielbienia; potężne i pełne mocy.

Maryja – to imię jest tak potężne, że Jezus nie może niczego odmówić duszy, gdy błaga w imię Maryi. Na wezwanie tego imienia pierzchają szatani – bo to imię przebłogosławione. Św. Bernard uczy, że Imię Maryja mieści w sobie tyle słodyczy, że pobożnie wymówione, zaraz zapala w sercu ogień niezmiernie silnej miłości. Św. Alfons uczy, że jak Pan Jezus ratuje nas pięcioma Ranami, tak Matka Jego ratuje nas pięcioma literami swego Imienia. Św. Ludwik zapisał takie zdarzenie. Pewnego dnia O. Dominik z Kartuz, który miał wielkie nabożeństwo do Różańca Świętego, zobaczył Niebo otwarte i cały niebieski Dwór ustawiony w przedziwnym porządku. Śpiewał w uroczystej harmonii Różaniec. Zauważył ów Ojciec, że na święte imię Maryi wszyscy błogosławieni pochylali głowę, a na Imię Jezusa przyklękali i każdy z nich dziękował Bogu za wielkie dobrodziejstwa, którymi wypełnia Niebo i Ziemię w nagrodę za odmówiony na ziemi przez braci Różaniec Święty; modląc się jednocześnie za tych, którzy praktykują to nabożeństwo. Zobaczył również niezliczone kolory pięknych i pachnących kwiatów, przygotowanych dla tych wszystkich, którzy odmawiają pobożnie Różaniec Święty. Chociażby spadły na nas wszystkie nieszczęścia, chociażby się wydawało, że nie ma już żadnej nadziei, nie załamujmy się, tylko wzywajmy Imion Jezusa i Maryi przesuwając paciorki Różańca.

Św. Maksymilian Kolbe wielką miłością darzył Niepokalaną. Zamiast zwykłego słucham – podejmując słuchawkę, mówił: Maria! To słowo Maria streszczało szaloną miłość, która ku Niej żywił. Swoich braci witał pozdrowieniem Maria! Tym Imieniem witano się i żegnano w Niepokalanowie. Każdy list wychodzący z Niepokalanowa zaczynał się od Imienia Maryi. I my wołajmy w każdej naszej potrzebie z miłością i wiarą : Jezus, Maryja!

Różańcowe Rozmyślania… (1)
Różańcowe Rozmyślania… (2)
Różańcowe Rozmyślania… (3)
Różańcowe Rozmyślania… (4)
Różańcowe Rozmyślania… (5)
Różańcowe Rozmyślania… (6)
Różańcowe Rozmyślania… (7)