Poławiając Perły

Program „Poławiając perły” to wyprawa w głąb oceanu Bożego Słowa. Każdego dnia mamy okazję nurkować w tym oceanie. Ocean Bożego Słowa to dziwny ocean. Jego woda jest słodka. Daje życie. Jego głębiny skrywają niesamowite skarby. Jego woda oczyszcza, uspokaja, orzeźwia, daje wytchnienie, uzdalnia mięśnie do kolejnych wysiłków. Z tego oceanu wydobywamy perły. A czasami wydobywamy dziwne stworzenia morskie, żyjątka, którym się przyglądamy, usiłując zrozumieć czym są, co do nas mówią. To zawiłe zdania, ciekawe sformułowania, niezrozumiałe na pierwszy rzut ucha treści. Może zachęcimy kogoś do samodzielnych wypraw? A może zasiejemy w czyimś sercu jakieś nowe pytanie, ciekawość, prowokację?

Fragmenty Słowa Bożego, które pojawiają się w naszym programie, zaczerpnięte są z Liturgii Słowa kolejnych niedziel roku liturgicznego. A rozważanie – poławianie pereł – może mieć postać różnoraką. Wydobywamy jedną myśl, jedno zdanie, jakiś fragment i próbujemy mu się przyjrzeć, zapamiętać.

Pomaga nam w tym autorskie opowiadanie o. Tomasza pt. „Opowieści z Malinówka” i jego sympatyczni bohaterowie: małżeństwo: Alojzy i Natalia, ich córeczka Hania oraz pies Eskimos.

Zapraszam bardzo pięknie – o. Tomasz Szymczak OFMConv.

 


Audycje archiwalne:

AUDYCJA NR 1 – JAKI PAN, TAKI PIES
Data emisji: 2014-11-03

Pierwszy odcinek audycji „Pojawiając perły” poświęcony jest fragmentowi z 1 Listu św. Jana Apostoła. Poznajemy w nim także Malinówek i jego sympatycznych mieszkańców: małżeństwo: Alojzego i Natalię Gąbków, ich córeczkę Hanię oraz psa Eskimosa.

Najmilsi, popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty (1 J 3,1-3).

 

AUDYCJA NR 2 – BOŻA ROLA
Data emisji: 2014-11-10

Dziś rozważamy fragment z 1 Listu do Koryntian, który nazywa nas Bożą rolą i Bożą budowlą. Pomagają nam w tym mieszkańcy Malinówka – sympatyczne małżeństwo: Alojzy i Natalia, ich córeczka Hania oraz ich pies Eskimos.

Bracia: Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście (1 Kor 3, 9b-11.16-17).

 

AUDYCJA NR 3 – UBRUDZIĆ RĘCE, BY WYBUDOWAĆ SERCE
Data emisji: 2014-11-17

Dziś w kolejnym odcinku Opowieści z Malinówka pt. Ubrudzić ręce, by wybudować serce weźmiemy pod lupę czytanie z Księgi Przysłów. Pomagają nam w tym mieszkańcy Malinówka – sympatyczne małżeństwo: Alojzy i Natalia oraz ich pies Eskimos.

Niewiastę dzielną któż znajdzie?
Jej wartość przewyższa perły.
Serce małżonka jej ufa,
na zyskach mu nie zbywa;
nie czyni mu źle, ale dobrze
przez wszystkie dni jego życia.
O len się stara i wełnę,
pracuje starannie rękami.
Wyciąga ręce po kądziel,
jej palce chwytają wrzeciono.
Otwiera dłoń ubogiemu,
do nędzarza wyciąga swe ręce.
Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno:
chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.
Z owocu jej rąk jej dajcie,
niech w bramie chwalą jej czyny
(Prz 31, 10-13.19-20.30-31).

 

AUDYCJA NR 4 – UWAŻAJCIE I CZUWAJCIE (I niedziela Adwentu)
Data emisji: 2014-12-01

A słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami. Bóg daje się już nie tylko słyszeć, ale i widzieć. Czytania Mszalne powoli przygotowują nas na to wydarzenie. W adwentowe niedziele czytania odnoszą się do przyjścia Pana. Czytania ze Starego Testamentu stanowią proroctwa o Mesjaszu, a z Nowego Testamentu pouczenia. Ojciec Tomasz opowiada nam dziś o liturgii Adwentu. Zagłębiamy się w czytania pierwszej jego niedzieli, która mówi o powtórnym przyjściu Jezusa.

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: «Czuwajcie!»” (Mk 13, 33 – 37).

 

AUDYCJA NR 5 – WEHIKUŁ CZASU (II niedziela Adwentu)
Data emisji: 2014-12-08

W dzisiejszym odcinku Alojzy Gąbka, burmistrz Malinówka, przenosi się do I wieku po Chrystusie. Jego przygody pomagają nam odkryć głębię fragmentu z Ewangelii według św. Marka.

Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Zgodnie z tym, co jest napisane u proroka Izajasza: „Oto wysyłam swojego anioła przed Tobą, aby przygotował Twoją drogę. Oto głos wołającego na pustkowiu: „Przygotujcie drogę Pana! Wyrównajcie Jego ścieżki!””,wystąpił Jan Chrzciciel na pustkowiu i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów. Szedł do niego cały judejski kraj i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy. Wyznając swoje grzechy, przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordanie. Jan miał odzienie z wielbłądziej sierści, a na swoich biodrach skórzany pas. Szarańczą się żywił i polnym miodem. Jak herold wołał: „Idzie za mną mocniejszy ode mnie! Nie jestem godny, aby się schylić i rozwiązać rzemień Jego sandałów. Ja ochrzciłem was wodą, On was ochrzci w Duchu Świętym” (Mk 1,1-8).

 

AUDYCJA NR 6 – METAFORA (III niedziela Adwentu)
Data emisji: 2014-12-15

Brak śniegu w Rzymie i tęsknota za białym przepełniają dziś serce o. Tomasza. Okazuje się także, że w Wiecznym Mieście 6 grudnia nie pojawia się Mikołaj, lecz trzeba czekać aż do 6 stycznia na Trzech Króli. Usłyszymy też kolędę „Gdy śliczna Panna” po kaszubsku. Na antenie Radia Niepokalanów robi się więc już nieco świątecznie. Dzisiejsze rozważania dotyczą św. Jana Chrzciciela i zjawiska metafory.

Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości (J 1, 6-8).

 

AUDYCJA NR 7 – EWANGELIA O ZWIASTOWANIU (IV niedziela Adwentu)
Data emisji: 2014-12-22

Dziś bierzemy na warsztat Ewangelię o Zwiastowaniu. Powracamy także do historii Abrahama, któremu anioł objawił, że będzie miał syna Izaaka. Okazuje się, że także narodziny Samsona zostały zapowiedziane przez anioła.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami ». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz Anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do Anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej Anioł (Łk 1, 26-38).

 

AUDYCJA NR 8 – CZAS
Data emisji: 2015-01-05

W dzisiejszym odcinku audycji „Poławiając perły” dowiadujemy się, że w Rzymie zupełnie niespodziewanie jednak pojawił się śnieg. Dotarł tam pocztą – z Polski! Dowiadujemy się także, co się zmieniło od przedszkola i zastanawiamy się czym jest czas, a czym pełnia czasu. Ojciec Tomasz dzieli się z nami refleksją na temat wypowiedzi o czasie papieża Franciszka. Czas jest wysłannikiem Pana Boga, jest jego informacją. Jest także dla nas narzędziem rozeznawania. Jeśli coś utrzymuje się długo w czasie, to ma wielką wartość.

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od ojca, pełen łaski i prawdy (J 1, 14).

 

AUDYCJA NR 9 – PRZYMIERZE CHRZTU (niedziela Chrztu Pańskiego)
Data emisji: 2015-01-12

Święto Trzech Króli kończy bożonarodzeniowe świętowanie w Rzymie, poznajemy więc jeszcze trochę włoskich tradycji świątecznych. Przyglądamy się także niedzieli Chrztu Pańskiego. W naszym życiu również miał miejsce chrzest, poprzez który Bóg zawarł z nami przymierze. Już do końca czasów będzie obejmował nas Bożą Miłością.

Jan Chrzciciel tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym». W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» (Mk 1, 6b-11).

 

AUDYCJA NR 10 – BARANKI
Data emisji: 2015-01-19

W kalendarzu liturgicznym trwa okres zwykły, a szaty liturgiczne są zielone – w kolorze nadziei, wzrastających roślin. A żeby coś urosło, musi najpierw umrzeć. Jeśli teraz jest beznadziejnie, to znaczy, że za rogiem czeka zmartwychwstanie. Dziś o. Tomasz opowiada o barankach i o tym, ile trzeba ze sobą rozmawiać, żeby się zakochać.

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?» Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza » – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr (J 1, 35-42).

 

AUDYCJA NR 11 – CICHO!
Data emisji: 2015-02-02

Dziś Dzień Życia Konsekrowanego, więc składamy życzenia i rozbieramy choinki. Ojciec Tomasz w wyjątkowo radosnym nastroju pochyla się nad Pismem Świętym, a tam… Jezus rozkazuje złym duchom, by były cicho. Dlaczego?

W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego! » Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej (Mk 1, 21-28).

 

AUDYCJA NR 12 – DŁONIE
Data emisji: 2015-02-09

Dziś ojciec Tomasz patrzy Jezusowi na ręce. Cała historia naszego życia wypisana jest na dłoniach. Czytając fragment niedzielnej Ewangelii przyglądamy się dłoniom Jezusa, uczniów i teściowej Piotra. Co nam mówią?

W dzisiejszym odcinku poznajemy nową metodę czytania i rozważania Pisma Świętego, poprzez użycie wyobraźni. Przenosimy się do opisywanej sceny i obserwujemy jej uczestników. Spróbujcie z nami!

Po wyjściu z synagogi Jezus przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały. Nad ranem, kiedy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: «Wszyscy Cię szukają». Lecz On rzekł do nich: «Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo po to wyszedłem». I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy (Mk 1, 29-39).

 

AUDYCJA NR 13 – PUSTYNIA
Data emisji: 2015-02-16

Dziś ostatni poniedziałek przed Wielkim Postem. Rozważamy opowieść z Ewangelii o trędowatym, który prosi Jezusa o uzdrowienie. Ojciec Tomasz opowiada nam też o wychodzeniu na pustynię, o miejscach odosobnionych.

Pewnego dnia przyszedł do Jezusa trędowaty i upadłszy na kolana, prosił Go: «Jeśli zechcesz, możesz mnie oczyścić». A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony!» Zaraz trąd go opuścił, i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: «Bacz, abyś nikomu nic nie mówił, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich». Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego (Mk 1, 40-45).

 

AUDYCJA NR 14 – KREDKI
Data emisji: 2015-03-02

W Rzymie zaczynają kwitnąć kwiaty i drzewa. Idzie wiosna. I Wielkanoc. O czym przypomina nam Wielki Post. Ojciec Tomasz opowiada o wschodniej Niedzieli Pragnienia, która skłania nas, by pragnąć przyjścia Pana i przygotowuje nas do wejścia w Wielki Post. My wchodzimy w niego prosto z karnawałowych zabaw. Dziś przyglądamy się opowiadaniu o przemienieniu Jezusa i kolorujemy Ewangelię. Dowiadujemy się też, kim jest folusznik.

W dzisiejszym odcinku poznajemy metodę czytania i poznawania Pisma Świętego, polegającą na porównywaniu historii biblijnej w opowiadaniach różnych Ewangelistów. Nieocenioną pomocą w użyciu tej metody są kredki.

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych” (Mk 9, 2-10).

 

AUDYCJA NR 15 – PYTANIA
Data emisji: 2015-03-09

W Rzymie wiosna. Wokół franciszkańskiego klasztoru kwitną na biało wiśnie. Ojciec Tomasz pisze wiersze i rozważa Słowo Boże. Trzecia niedziela Wielkiego Postu to historia o oczyszczeniu świątyni. Uczymy się na tym fragmencie czytać Słowo Boże, zadając sobie trzy podstawowe pytania: 1. Co mówi tekst? 2. Co ten tekst mówi do mnie? 3. Co powiem innym o tym tekście? Dowiadujemy się, jak omijać pokusy związane z rozważaniem Biblii.

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie» (J 2, 13-25).

 

AUDYCJA NR 16 – WĘŻE
Data emisji: 2015-03-16

Co dla naszego zbawienia mogą oznaczać węże? Gdy przeglądamy Pismo Święte, okazuje się, że węże pojawiają się w nim nie raz. Wąż kusi pierwszych rodziców. Izajasz wspomina o wężu, który w czasach mesjańskich będzie jadł proch. Ale my skupiamy się na wężach, które pokąsały Izraelitów na pustyni. Aby ocalić lud, Mojżesz ma sporządzić miedzianego węża na palu. Kto na niego spojrzy, ten odzyska zdrowie. Cóż takiego w nim było, że ocalał ludzi?

Jezus powiedział do Nikodema: «Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu» (J 3, 14-21).

 

AUDYCJA NR 17 – RZEŻUCHA
Data emisji: 2015-03-23

W rzymskim studiu Radia Niepokalanów kwitnie rzeżucha, a wiosna jest już w pełni. Ewangelia mówi nam zaś o ziarnie, które ma dwie możliwości – albo obumrze, albo nie. Czy to znaczy, że każdy chrześcijanin ma wielką ochotę na śmierć, by przynieść owoc? Skąd się bierze lęk i czy jest w nim coś złego?

Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec (J 12, 20-33).

 

AUDYCJA NR 18 – TOMASZ i MAGDALENA
Data emisji: 2015-04-13

Ziarno Słowa Bożego wydaje plon – nie wiadomo jak. Czy człowiek śpi, czy nie, ziarno i tak w nim rośnie. Dlatego w audycji „Poławiając perły” staramy się zasiać go jak najwięcej. W kalendarzu liturgicznym Wielkanoc, a w Rzymie rozpoczyna się Rok Święty Miłosierdzia. Jak wygląda otwarcie Roku Świętego w Rzymie? Czemu niebo słucha papieża? Jaka jest różnica między Tomaszem a Marią Magdaleną?

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono» (J 20, 1-9).

 

AUDYCJA NR 19 – NA DACHU
Data emisji: 2015-04-20

Dzisiejszy odcinek „Poławiając perły” powstaje w Rzymie, na dachu franciszkańskiego klasztoru, skąd widać bardzo daleko… Dach pozwala dostrzec to, czego nie widzimy z ziemi. Z wiarą w Zmartwychwstanie jest tak, jakbyśmy wychodzili na dach. Siedzimy sobie na ziemi i wydaje nam się, że cały świat kończy się na naszym życiu, ale gdy wyjdziemy na dach…

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego» (Łk 24, 35-48).

 

AUDYCJA NR 20 – WINO
Data emisji: 2015-05-04

Dzisiejszy odcinek dotyczy winogron, które można zjeść lub zrobić z nich wino. To my jesteśmy tymi winoroślami, które mają stać się winem. I to nie byle jakim, ale najwspanialszym, najdrogocenniejszym.

Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami (J 15, 1-9).

 

AUDYCJA NR 21 – OWOCE
Data emisji: 2015-05-11

Jeśli chcesz rozwijać się duchowo, spróbuj ustrzec Słowa Bożego w swoim sercu, ukryj Go tam jak najwięcej – zalecali Ojcowie Kościoła. Ziarno samo wyda plon – zapewnia ewangelista Marek. Dziś wracamy do tematu winnego krzewu, z którym mamy być zjednoczeni. Ale nie możemy na tym poprzestać. Jezus zachęca nas, byśmy 1. szli 2. owoc przynosili i 3. by owoc nasz trwał. Co to znaczy?

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali (J 15, 9-17).

 

AUDYCJA NR 22 – GDZIE JEST JEZUS?
Data emisji: 2015-05-18

Nasze ludzkie myślenie może być przeszkodą, by odkryć to co Boże. Bo Boży świat ma zupełnie inną logikę, w której rządzi miłość. Dziecko rodzi się w stajni, trzeba umrzeć, żeby żyć, to co najmniejsze jest największe. A Słowo Boże mówi nam dziś, że Pan Jezus poszedł do nieba. Czyli w zasadzie gdzie poszedł?

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły (Mk 16, 15-20).

 

AUDYCJA NR 23 – TRÓJCA ŚWIĘTA
Data emisji: 2015-06-01

Słowo Boże jest lampą dla naszych stóp. Jest pokarmem. Jest jak miecz obosieczny. Dlatego pragniemy z nim przebywać. Tak po prostu. Midrasze mówią, że każde Słowo zawiera w sobie 72 znaczenia, trzeba je tylko uderzyć młotem. Słowo Boże ukrywa niezwykłe skarby, wystarczy ich tylko poszukać.

Dziś uroczystość Trójcy Świętej, która przypomina nam o tym co najważniejsze dla naszej wiary – Bóg jest jeden, w Trójcy Świętej. Skąd my właściwie wiemy, że jest Trójca Święta?

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 16-20).

 

AUDYCJA NR 24 – WARIAT
Data emisji: 2015-06-08

W Rzymie upał, a Boże Ciało przypada w niedzielę. A w czytaniach, nad którymi się dziś pochylamy, Jezusa uważają za wariata i opętanego.

Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów». A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy». Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i dopiero wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego». Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie». Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką» (Mk 3, 20-35).

 

AUDYCJA NR 25 – CIERPLIWOŚCI!
Data emisji: 2015-06-15

Pan Bóg mógłby wszystko zrobić od razu, ale podoba mu się, by Słowo zasiane w świecie rosło powoli. Cierpliwości! W życiu każdego z nas tym ziarnem są dobre uczynki, postanowienia, nasze cnoty. Początki są zawsze słabiutkie, ale kłos prędzej czy później się pojawia.

Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo». Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu». W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom (Mk 4, 26-34).