„Dziś my, wraz z Tobą, chcemy dziękować Panu Bogu za Ciebie!” – Diamentowy Jubileusz o. Paulina Sotowskiego

Ojcze Paulinie (na zdjęciu obok), nasz Drogi Jubilacie, dziękujemy za Twoją gorliwość w pracy, w apostolstwie, za wszelką życzliwość i pomoc. Życzymy Ci, aby następne lata życia i kapłańskiej posługi były jak najpiękniejsze. Życzymy zdrowia i wielu dalszych lat życia. Trwaj nadal w Chrystusie, Winnym Krzewie i zgodnie z Ewangelią przynoś obfity owoc, bo Zbawiciel właśnie po to Ciebie wybrał. Niech On, Najwyższy Kapłan umacnia Cię w codziennej posłudze i wspiera, i towarzyszy w niesieniu krzyża cierpienia. Niech potrzebne łaski i dary wyprasza Ci Pośredniczka Łask Wszelkich, nasza Matka i Patronka, Maryja Niepokalana. Niech towarzyszy Ci opieka naszych świętych patronów, zwłaszcza świętego Franciszka, św. Antoniego, św. Maksymiliana, bł. ojca Rafała, a także Twojego Patrona, św. Paulina. Niech wdzięczność i życzliwość ludzi będzie Ci nagrodą za Twoje dobre, kapłańskie serce i obyśmy mogli świętować wspólnie kolejny jubileusz Twojego kapłaństwa. Niech Pan Ci błogosławi. Szczęść Boże!

/Z homilii prowincjała, o. Grzegorza Bartosika/

Ta Eucharystia zgromadziła wielu kapłanów i wielu wiernych. Nic dziwnego. Piękny jubileusz – 60 lat kapłaństwa przeżywał o. Paulin Sotowski OFMConv, wielki Przyjaciel Radia Niepokalanów, twórca wielu wartościowych audycji, emitowanych na naszej antenie.

Eucharystii, sprawowanej w Sanktuarium św. Antoniego w Łodzi – Łagiewnikach, przewodniczył sam Szanowny Jubilat. Homilię jubileuszową wygłosił o. Grzegorz Bartosik, prowincjał Warszawskiej Prowincji OO. Franciszkanów, do której należy łagiewnicki klasztor, w którym posługuje obecnie o. Paulin Sotowski.

Kazanie było długie. To wszytko dlatego, że życie o. Paulina było i jest bardzo bogate w rozmaite, piękne Boże wydarzenia. O. Prowincjał, chcąc streścić je, nie mógł mówić krótko – 60 lat życia to dużo, a takiego życia! to jeszcze więcej! Życiorysem o. Paulina, co zauważył Kaznodzieja, można byłoby obdarzyć co najmniej kilku zakonników. Homilia zakończyła się brawami. Była piękna, jak piękne było i jest życie jej Bohatera. Ojciec Paulin był wyraźnie wzruszony, a niejeden wierny z pewnością zaskoczony, że jeden człowiek dokonał tak wiele…

W czasie kazania o. Prowincjał przybliżył bogate życie o. Paulina, jak także dziękował Mu za trud pracy, jaką przez lata wykonał, posługując jako kapłan, wykładowca akademicki, budowniczy, przełożony wspólnot zakonnych. O. Grzegorz Bartosik znakomicie wpisał życie ojca Paulina w życie samego Chrystusa. Pokazał, jak Jubilat naśladował przez lata Jezusa, Najwyższego Kapłana, który jest nauczycielem, królem, a jednocześnie sługą. Kaznodzieja, przywołując konkretne wydarzenia z życia Jubilata, udowodnił niejako, że ten doskonale realizuje swoje kapłańskie powołanie, naśladując wiernie Chrystusa.

O. Prowincjał odniósł się w kazaniu także m.in. do związku o. Paulina z Radiem Niepokalanów, które przetrwało dzięki determinacji Ojca Jubilata: „Dziękuję wreszcie za uratowanie Radia Niepokalanów na kapitule prowincjalnej w roku 1996” – mówił w homilii o. Grzegorz Bartosik. „Gdy wielu braci krytycznie oceniało możliwości rozwoju tego medium, Ty przekonałeś Ojców kapitulnych, że trzeba popierać rozwój Radia Niepokalanów, aby stało się ono radiem ogólnopolskim.” Jak się z czasem okazało, „były to słowa prorocze, bo dzisiaj Radio Niepokalanów, dzięki internetowi, jest słyszalne nie tylko w całej Polsce, ale także na całym świecie. Dziękuję, że od tamtego czasu tak dynamicznie włączyłeś się w pracę w Radiu Niepokalanów, tworząc tak wiele pięknych i ciekawych audycji – podsumował ten wątek o. Prowincjał, Grzegorz Bartosik, niegdyś dyrektor Radia Niepokalanów.

***

Treść kazania (minimalnie skrócona):

„60 lat temu w Krakowie, 15 czerwca 1961 roku, ks. biskup Julian Groblicki nałożył na ojca diakona ojca Paulina Sotowskiego swoje dłonie, przekazał mu dar Ducha Świętego i wyświęcił na Chrystusowego kapłana. Wtedy to, czcigodny Ojcze Jubilacie potwierdziłeś swoje „TAK”, wypowiedziane niegdyś Panu Jezusowi oraz potwierdziłeś swoją gotowość bycia Jego sługą na dobre i na złe. Potwierdziełeś, że chcesz, by On nieustannie się Tobą posługiwał w dziele zbawiania świata, w dziele zbawiania poszczególnych ludzi. Dziś dziękujesz Panu Bogu za tę łaskę powołania i kapłaństwa. Za Chrystusową wierność i miłość. Dziś my, wraz z Tobą, chcemy dziękować Panu Bogu za Ciebie. Za Twoje powołanie, za Twoje kapłaństwo, za Twoją wierność. Chcemy wraz z Tobą śpiewać Panu Bogu dziękczynne „Te Deum”.

Kapłaństwo jest niewyobrażalnym skarbem, który zrozumie tylko ten, kto potrafi zaprzeć się samego siebie, by iść za Panem Jezusem i kochać tak, jak On. Ty, Drogi Ojcze Jubilacie potrafiłeś pójść za Panem Jezusem i trwać przy Nim, zarówno w radościach i chwilach entuzjazmu, ale także w trudzie pracy i w cierpieniu. Dziękujemy Ci za Twoje świadectwo życia. Dziękujemy wraz z Tobą za tych wszystkich, którzy pomogli Ci wzrastać w łasce powołania, poczynając od rodziców poprzez nauczycieli i wychowawców, zarówno świeckich, jaki i duchownych, za wszystkich przyjaciół i współbraci.

Kochany Ojcze Jubilacie, złoty jubileusz kapłaństwa, a właściwie to już diamentowy jest okazją do wspomnienia wszystkich dzieł Bożych, których Bóg dokonał w Twoim życiu. Wiele cudów Bożej łaski znasz tylko Ty i Pan Jezus (…) Dziękujemy za te cuda Bożej łaski i za to, że potrafiłeś na tę łaskę odpowiedzieć. Dziękujemy za wszystkie wielkie dzieła, których Bóg dokonał przez Ciebie i Twoją posługę wszędzie, gdziekolwiek służyłeś Panu Bogu i ludziom. Pan Bóg obdarzył Cię wieloma talentami. Ty te talenty znacznie pomnożyłeś i rozwinąłeś, służąc nimi Panu Bogu i ludziom w dziele budowania Królestwa Niebieskiego. Twoje życie kapłańskie realizowałeś w klasztorach w Łodzi-Łagiewnikach, Lublinie, Warszawie, Rzymie, Krakowie, Poznaniu, Niepokalanowie, Smardzewiach i ponownie w Łodzi-Łagiewnikach w seminarium.

Ojcze Jubilacie, posługę kapłańską łączyłeś równocześnie z innymi zadaniami i funckcjami. Kiedy popatrzyliśmy na te wszystkie funkcje i dzieła, którym przewodził o. Paulin, wystarczyłoby to na życiorysy przynajmniej pięciu zakonników, a to uczynił jeden człowiek. Chciałbym spojrzeć na tę Twoją posługę kapłańską, która była połączona z inną działalnością w kilku aspektach.

Przede wszystkim to działalność naukowo-dydaktyczna. Byłeś i jesteś wykładowcą Pisma Świętego (…) Byłeś wicedyrektorem Biblioteki Głównej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Prowadziłeś działalność rekolekcyjną, jako wzięty kaznodzieja, rekolekcjonista, misjonarz ludowy. Wiele serca włożyłeś w działalność medialną jako dyrektor Wydawnictwa OO. Franciszkanów w Niepokalanowie, redaktor polskiej edycji Posłańca św. Antoniego, wydawanego w Padwie. Jako autor licznych artykułów, publikowanych zwłaszcza w Rycerzu Niepokalanej, czy w Posłańcu. Jesteś też twórcą licznych audycji w Radiu Niepokalanów i także redaktorem i wydawcą polskiego wydania krytycznego Pism Św. Maksymiliana. Byłeś przełożonym i budowniczym. Przełożonym Domu Zakonnego w Lublinie i gwardianem Niepokalanowa, więc następcą św. Maksymiliana. Także ekonomem w wielu klasztorach (…). Zaangażowany jesteś i byłeś w działność Rycerstwa Niepokalanej, w dziedzictwo kolbiańskie. Byłeś dyrektorem narodowym MI, a także członkiem Zarządu Generalnego Rycerstwa Niepokalanej w Rzymie. Troszczyłeś się o kult błogosławionego Sługi Bożego o. Melchiora Fordona jako wicepostulator w procesie beatyfikacyjnym. Wielokrotnie byłeś też delegatem na kapituły prowincjalne, czy generalne, co poświadcza jak wielkim szacunkiem i zaufaniem cieszysz się u współbraci. Jak bardzo liczyliśmy na Twoją opinię, Twoje słowo, Twoje zdanie.

To tylko niektóre najważniejsze zadania i misje, które Ojcze Jubilacie wykonałeś, czy pełniłeś w swoim życiu. W imieniu całej prowincji, poszczególnych braci dziękuję Tobie za tę pełną zaangażowania i miłości posługę Panu Bogu i ludziom. Bóg zapłać.

Kapłan w sposób wyjątkowy uczestniczy w pośredniczącej misji Pana Jezusa. Chrystus powiedział o sobie że jest drogą, prawdą i życiem oraz że nikt nie przychodzi do ojca inaczej, jak tylko przez Niego. Powołaniem każdego kapłana jest być drugim Chrystusem. Być pośrednikiem, tzn. sprawiać, aby poprzez kapłańską posługę ludzie dochodzili do Ojca Niebieskiego. Ta pośrednicząca misja Chrystusa ma trzy wymiary: Chrystus jest Najwyższym Kapłanem, Nauczycielem i Królem (…)

Ty czcigodny Jubilacie, idąc śladami Chrystusa również ofiarowałeś Ojcu Niebieskiemu całe swoje życie, by nieść Chrystusowe zbawienie wszystkim ludziom, by pomagać im w drodze do świętości. Misję tę wypełniałeś i wypełniasz przede wszystkim poprzez sprawowanie Najświętszej Ofiary i udzielanie sakramentów. Wraz z Tobą dziękujemy Panu Bogu za wszystkie odprawiane przez Ciebie Msze święte, za wysłuchane spowiedzi, wygłoszone kazania i rekolekcje, i misje. Za udzielone rozgrzeszenia, komunie święte. Dziś tę misję ofiarniczo-kapłańską wypełniasz także poprzez cierpienie, dźwigając krzyż choroby (…)

Dziś dziękujemy Tobie, Ojcze Jubilacie za tę postawę służby i gotowości pomocy bliźnim. Okazywałeś i okazujesz ją całym życiem (…)

Zrezygnowałeś z laurów akademickich po to, by podjąć się budowy seminarium tutaj w Łagiewnikach. Jako ekonom klasztoru prowadziłeś tę budowę. W Niepokalanowie, dzięki Tobie powstała infirmeria dla braci starszych i chorych. Do dziś budynki te służą młodym i starszym pokoleniom franciszkanów naszej prowincji. To piękniejszy pomnik niż najwspanialsze dyplomy naukowe. Dziękujemy Ci za to.

Dziękujemy za to, że zapominałeś o sobie, dając swój czas, zdrowie i talenty nam, swoim braciom, że pokazałeś, co znaczy naśladować Chrystusa, Króla i Sługę.

Ojcze Jubliacie, za Twoje kapłaństwo dziękuje Panu Bogu i Tobie Twoja Rodzina, nasza prowincja zakonna i bracia z poszczególnych klasztorów. Dziękuje seminarium, profesorowie i klerycy. Dziękuje parafia łagiewnicka. Dziękują wszyscy ludzie, którym posługiwałeś i posługujesz na przestrzeni tych minionych 60 lat.

Do tych podziękowań pragnę dołączyć wątek osobisty. Ojcze Jubilacie poznałem Cię tu w Łagiewnikach, gdy po nowicjacie przyjechałem do semianrium i gdy Ojciec magister skierował nas do prac porządkowo-budowlanych pod Twoim kierownictwem. Konkretnie nosiliśmy deski z rozbieranego budynku, który stał na miejscu dzisiejszego seminarium. Dla mnie zadziwiające było to, że profesor i wykładowca Pisma Świętego w stroju roboczym pracuje fizycznie i kieruje tymi pracami. Dziękuję za ten przykład życia. Dziękuję za Twoje wspaniałe wykłady z Pisma Świętego, zwłaszcza że swoją fascynację osobą św. Pawła przekazałeś nam, swoim studentom. Dziękuję wreszcie za uratowanie Radia Niepokalanów na kapitule prowincjalnej w roku 1996. Gdy wielu braci krytycznie oceniało możliwości rozwoju tego medium, Ty przekonałeś Ojców kapitulnych, że trzeba popierać rozwoj Radia Niepokalanów, aby stało się ono radiem ogólnopolskim i były to słowa prorocze, bo dzisiaj Radio Niepokalanów, dzięki internetowi, jest słyszalne nie tylko w całej Polsce, ale także na całym świecie. Dziękuję, że od tamtego czasu tak dynamicznie włączyłeś się w pracę w Radiu Niepokalanów, tworząc tak wiele pięknych i ciekawych audycji.

Ojcze Paulinie, nasz Drogi Jubilacie, dziękujemy za Twoją gorliwość w pracy, w apostolstwie, za wszelką życzliwość i pomoc. Życzymy Ci, aby następne lata życia i kapłańskiej posługi były jak najpiękniejsze. Życzymy zdrowia i wielu dalszych lat życia. Trwaj nadal w Chrystusie, Winnym Krzewie i zgodnie z Ewangelią przynoś obfity owoc, bo Zbawiciel właśnie po to Ciebie wybrał. Niech On, Najwyższy Kapłan umacnia Cię w codziennej posłudze i wspiera, i towarzyszy w niesieniu krzyża cierpienia. Niech potrzebne łaski i dary wyprasza ci Pośredniczka Łask Wszelkich, nasza Matka i Patronka, Maryja Niepokalana. Niech towarzyszy Ci opieka naszych świętych patronów, zwłaszcza świętego Franciszka, św. Antoniego, św. Maksymiliana, błogosławionego ojca Rafała, a także Twojego Patrona, św. Paulina. Niech wdzięczność i życzliwość ludzi będzie Ci nagrodą za Twoje dobre, kapłańskie serce i obyśmy mogli świętować wspólnie kolejny jubileusz Twojego kapłaństwa. Niech Pan Ci blogosławi. Szczęść Boże!”  – Zakończył kazanie prowincjał, o. Grzegorz Bartosik.

Oprac. Malwina Szymańska na podstawie: https://www.youtube.com/watch?v=P137TpfSAIQ


OTO WYBRANE AUDYCJE, AUTORSTWA OJCA PAULINA SOTOWSKIEGO, EMITOWANE NA ANTENIE RADIA NIEPOKALANÓW:

1. Co Bóg mówi nam w Piśmie Świętym o sobie samym?
2. Komentarze do codziennej Ewangelii
3. Z medytacji św. Maksymiliana o Niepokalanej
4. 100 lat od powrotu franciszkanów do łódzkich Łagiewnik
5. Ludzie Biblii
6. Madonny świętego Maksymiliana
7. Obraz Miłosierdzia w Piśmie Świętym
8. Obrazy Matki Bożej z Ewangelii
9. Opowieść o św. Antonim
10. Męczennicy z Niepokalanowa, opowieść o. Paulina Sotowskiego