„Witam Cię kartek szelestem” – czyli spotkanie z książką: „Ewangelia na piasku. Duchowość Karola de Foucauld”

„Witam Cię kartek szelestem”* – czyli spotkanie z książką. Relaks z książką to jedna z najprzyjemniejszych rzeczy na świecie. „Witam cię kartek szelestem” to nasza kolejna propozycja. W ramach tego cyklu w każdą sobotę o 13.35 będziemy prezentować jedną książkę w sam raz na wakacje i nie tylko… Dziś będzie mowa o przewodniku artystycznym pt. „Ewangelia na piasku. Duchowość Karola de Foucauld.” Audycję emitujemy dzięki współpracy z Wydawnictwem Jedność (Powt. czwartek, 20.30)

SŁUCHAJ:
sobota, 30 lipca, 13.35 (premiera); czwartek, 4 sierpnia, 20.30 (powtórka)
***
Błogosławiony Karol de Foucauld żyjący w pustelni w Tamanrasset na Saharze wśród Tuaregów zginął w grudniu 1916 roku z rąk bojowników z plemienia Senussów, zanim zdążył kogokolwiek nawrócić i założyć zgromadzenie, o którym marzył. Jego życie wydawało się przegrane. Ale Jezus pozostawił dyskretny znak: obok ciała brata Karola znaleziono na piasku Hostię wyrzuconą z tabernakulum oraz Pismo Święte. W ten sposób sam Mistrz z Nazaretu potwierdził jedność ze swoim uczniem w jego radykalnym ogołoceniu i ofierze z siebie. Wokół tego wydarzenia bp J.C. Boulanger buduje swoją opowieść o duchowości brata Karola, który pragnął żyć życiem ukrytym w ubóstwie i z pracy własnych rąk jak Jezus w Nazarecie, a jednocześnie życiem kontemplacyjnym pośród świata, w miłości i braterstwie, wśród najuboższych. Obumarłe ziarno pszeniczne wydało plon. Po śmierci brata Karola powstały zgromadzenia Małych Braci i Małych Sióstr Jezusa żyjących jego duchowością, a w czasach kultu sukcesu, bogactwa i samorealizacji jego przesłanie wciąż wskazuje właściwy kierunek zagubionym.

Tytuł audycji nawiązuje do wiersza Edwarda Szymańskiego:

Witam cię kartek szelestem,
Tytułem na pierwszej stronie,
witam!
Bo po to przecież jestem,
Żebyś mnie ujął w dłonie
I czytał!

Kiedy jesz obiad – na zdrowie!
Gdy chcesz się bawić – baw się!
Ja ci nie bronię!
Ale gdy chcesz mieć opowieść
O wszystkim, co najciekawsze –
Ja ci się skłonię!

Kiedy ci smutno będzie,
Kiedyś samotny, chory;
Bez przyjaciela –
Ja z tobą pójdę wszędzie,
Poprzez zimowe wieczory,
W kraje wesela.

Będziesz wraz ze mną oglądać
Baśnie i cuda, i dziwy
Na końcu świata
Po niebie, po morzach, i lądach
jako te ptaki szczęśliwe
będziemy latać.

Nigdy ci się nie znudzi!
Wędrówki po każdej kartce
Nie są tak straszne.
Przygody innych ludzi.
Są przecież nie mniej warte
Niż twoje własne.

Ja cię bez trudu nauczę
Tego, co przydać się może
Choćby po latach paru.
Ja tobie słowem, jak kluczem,
Cudowny sposób otworzę
pałace czarów.