105. rocznica założenia Rycerstwa Niepokalanej

16 października przypada 105. rocznica założenia Rycerstwa Niepokalanej. Św. Maksymilian, przebywając w Rzymie założył je wspólnie z sześcioma współbraćmi, studentami teologii. Nazwano je po łacinie – Militia Immaculatae, co w okresie międzywojennym tłumaczono dosłownie na język polski jako Milicja Niepokalanej, dziś zaś funkcjonuje pod nazwą Rycerstwo Niepokalanej.

Rycerstwo Niepokalanej ma także swoje pismo. To Rycerz Niepokalanej. W 2022 roku świętujemy 100. rocznicę wydania pierwszego numeru: https://wydawnictwo.niepokalanow.pl/pl/p/Rycerz-Niepokalanej-796-pazdziernik-2022/1419

***

W 1912 r. św. Maksymilian pojechał do Rzymu na studia filozoficzno-teologiczne. Tam zobaczył, że istnieje świat, który nie zna Boga, nie zna Maryi; że istnieje świat nieszczęśliwych grzeszników, którzy zniewoleni przez szatana dążą do zniszczenia Kościoła Chrystusowego i wiary w sercach ludzkich. Zrozumiał wtedy, że musi się zatroszczyć o to, by wyrwać tych nieszczęśników z sideł szatańskich i przyprowadzić ich do Pana Jezusa; że musi ich uratować.

W Rzymie spotkał się bowiem z organizacją, której dążeniem było rozbicie na całym świecie porządku opartego na chrześcijaństwie, zwłaszcza katolickim. Nazywa się ta organizacja masonerią. W 1917 r. obchodziła ona swoją dwóchsetną rocznicę powstania.

Rycerstwo Niepokalanej było odpowiedzią Maksymiliana na to, co zobaczył wówczas w Rzymie… Cel, założonego przez niego Stowarzyszenia można streścić w słowach o. Kolbego: „Zdobyć cały świat dla Chrystusa przez Niepokalaną”.

By zrealizować ten cel, MI wykorzystuje wszystkie środki godziwe na jakie stan, warunki i okoliczności pozwalają. Nie odrzuca żadnego, byle był dobry i godziwy. Są te środki dwojakiego rodzaju: naturalne i nadprzyrodzone. Ponieważ najbardziej skuteczne są środki nadprzyrodzone, dlatego zalecane są na pierwszym miejscu. Zaliczamy do nich: modlitwę, post, cierpienie, dobry przykład, Cudowny Medalik.

Wśród środków na pierwszym miejscu jest modlitwa. Modlitwa chrześcijańska nie polega na „klepaniu” wyuczonych formuł modlitewnych, ale na wysłuchaniu tego, co chce nam Pan Bóg powiedzieć, przekazać; na wsłuchaniu się w swoje wnętrze, w serce; na odpowiadaniu Panu Bogu w całkowitym wyciszeniu zewnętrznym i wewnętrznym oraz na zmianie własnego serca tak, aby nasza wola pełniła to, co chce wola Pana Boga.

Modląc się zaś o nawrócenie grzesznika, o jego zbawienie, z całą pewnością modlimy się o rzecz dobrą i zgodną z wolą Bożą, gdyż Pan Bóg chce zbawienia wszystkich ludzi. Dlatego na pierwszym miejscu wśród środków wymienionych w Dyplomiku MI jest zalecone, aby odmawiać codziennie akt strzelisty do Niepokalanej: O Maryjo bez grzechu poczęta…

Wśród innych modlitw szczególne miejsce jako środek (broń rycerska) zajmuje Różaniec, do którego odmawiania nieustannie zachęca swoje dzieci Matka Boża i Ojciec Święty.

Wielkie znaczenie wśród modlitw rycerskich odgrywa też akt oddania się Niepokalanej, ułożony przez samego św. Maksymiliana. W nim bowiem m.in. prosimy o to, aby Niepokalana mnie całego i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła (…), abym stał się użytecznym narzędziem (…) do jak największego rozszerzenia (…) Królestwa (…) Jezusowego.

Akt strzelisty, Różaniec i Akt Oddania – są formami modlitwy specyficznie rycerskimi, jednak one nie mogą być tylko „odmawiane”, ale muszą być przeżywane, tzn. musi być nasz osobisty kontakt z Niepokalaną, a przez Nią z Panem Jezusem.

Modlitwa jest najważniejszym i najskuteczniejszym środkiem w Rycerstwie Niepokalanej. Jednak jeżeli zabraknie w naszej postawie tego środka, którym jest nasz dobry przykład, może ten brak uczynić nieskutecznym lub bardzo osłabić skuteczność wszelkich naszych środków zmierzających do pociągnięcia innych do świętości, do Pana Jezusa. Będziemy wtedy rycerzami tylko z nazwy, a nie z życia. Autentyczność naszego oddania się Niepokalanej rozpoznajemy właśnie przez to, że zmienia się sposób naszego życia i postępowania, stając się coraz bardziej na wzór życia Maryi. Jeśli wzrasta w nas miłość do Boga i do każdego człowieka, jeśli coraz bardziej dostrzegamy potrzeby i problemy drugich, jeśli coraz bardziej zapominamy o dogadzaniu tylko sobie, a dostrzegamy coraz wyraźniej działanie Boże w świecie i działającego Boga w nas i przez nas – to możemy być pewni, że nasze oddanie się Niepokalanej jest prawdziwe.

Rycerstwo Niepokalanej posługuje się jeszcze jednym środkiem, który podała sama Niepokalana, a który szczególnie odróżnia Rycerstwo od innych ruchów, a jest nim Cudowny Medalik – zalecane jest go nosić ciągle przy sobie i rozdawać innym.

W Rycerstwie Niepokalanej medalik jest znakiem całkowitego oddania się Niepokalanej jako narzędzia w nawracaniu i uświęcaniu dusz; nadto jest najbardziej polecanym przez Założyciela MI środkiem apostolskim.

Więcej na temat Rycerstwa Niepokalanej, w tym także informacje, jak zostać Rycerzem Niepokalanej – TUTAJ

Oprac na podstawie: niepokalanow.pl