Rok św. Józefa: Co wiemy o św. Józefie?

Warto modlić się za wstawiennictwem św. Józefa. Warto prosić go o wsparcie, wszak jest świętym „bardzo skutecznym”, o czym (przypominamy to po raz kolejny w naszym cyklu) zaświadczała m.in. Św. Teresa z Avila, mówiąc: „Innym świętym dał Bóg łaskę wspomagania nas w tej lub owej potrzebie, temu zaś chwalebnemu Świętemu [Józefowi], jak o tym wiem z własnego doświadczenia, dał władzę wspomagania nas we wszystkim.”

Dobrze zatem wiedzieć, KOGO prosimy o wsparcie i co o nim mówi Ewangelia.

Życie (wg Ewangelii)
Niewiele wiadomo o świętym Józefie. Głównymi źródłami wiedzy są Ewangelie. Niektóre apokryfy np. Protoewangelia Jakuba, Ewangelia Tomasza, Historia Józefa Cieśli mówią również o św. Józefie, ale informacje tam zawarte są zbyt fantastyczne, by uznać je za prawdziwe. Ewangelie wg św. Mateusza i św. Łukasza podają dwa różne rodowody Jezusa – oba podające pochodzenie św. Józefa od króla Dawida z pokolenia Judy. Według tradycji katolickiej Mateusz podaje rodowód św. Józefa, a Łukasz rodowód Maryi.

„Po zaślubinach Matki Jezusa, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.” Mt 1:18 (BT) Józef chciał potajemnie oddalić Maryję, ponieważ wiedział, że nie jest ojcem dziecka, we śnie jednak otrzymał nakaz aby przyjął ją do siebie i nadał mającemu się narodzić chłopcu imię Jezus. Według żydowskiego prawa ojciec dziecka mógł nadać mu imię – czynność ta była uznaniem dziecka za swoje. To Bóg nadał imię Jezusowi, ale przed ludźmi uczynił to Józef i on jest uważany za ziemskiego ojca przez współziomków („czyż nie jest On synem cieśli?” Mt 13,55). Józef przyjmuje do swego domu w Nazarecie Maryję.

Zanim jeszcze urodziła syna ukazało się zarządzenie Cezara Augusta o spisie ludności. Każdy mieszkaniec spisywany jest w miejscu swego urodzenia, więc Józef udaje się z rodziną w podróż do judzkiego Betlejem skąd pochodził. Gdy dotarli na miejsce Maryja urodziła Jezusa i położyła w żłobie, nie było bowiem dla nich miejsca w gospodzie. Św. Józef był świadkiem pokłonu pasterzy nowo narodzonemu dziecięciu. Po ośmiu dniach obrzezano dziecię, a potem zaniesiono do Jerozolimy, by przedstawić je Panu i złożyć ofiarę wykupującą. Złożyli ofiarę ubogich – parę synogarlic lub dwa gołębie – co by wskazywało, że nie byli zamożni.

Mateusz (Mt 2,nn) relacjonuje pokłon mędrców ze Wschodu w Betlejem. Nie wiadomo ile lat miał wówczas Jezus. Józef we śnie otrzymał nakaz natychmiastowego udania się do Egiptu, by ochronić życie Jezusa, tak też uczynił; powrócili dopiero po ponownym śnie Józefa, który dowiedział się, że Herod nie żyje. Osiedli w Nazarecie w Galilei.

Łukasz relacjonuje jeszcze obecność Józefa, gdy dwunastoletni Jezus zagubił się podczas pierwszej pielgrzymki do Jerozolimy. Później ewangelie o nim milczą, najprawdopodobniej nie żył już, gdy Jezus rozpoczynał działalność publiczną.

Święto
W kościele prawosławnym jego święto przypada w grudniu.
19 marca obchodzone jest jego święto w kościele anglikańskim, ewangelickim i katolickim. W kościele katolickim jest to uroczystość.
1 maja katolicy obchodzą również wspomnienie dowolne świętego Józefa robotnika.

Cały marzec jest poświęcony świętemu Józefowi, a dniem tygodnia, w którym się go wspomina jest środa.

Św. Józef w liturgii Kościoła katolickiego
Liturgiczne święto św. Józefa po raz pierwszy spotykamy w IV wieku. W zachodnim chrześcijaństwie zaczęło przyjmować się powoli po VIII wieku. Dopiero papież Sykstus IV w 1479 r. wprowadził je do brewiarza i mszału rzymskiego. W XVII wieku, Papież Grzegorz XV rozszerzył je na cały Kościół.

Na początku XIX wieku przełożeni generalni 43 zakonów oficjalnie złożyli prośbę w Stolicy Apostolskiej o utworzenie nowego święta Opieki świętego Józefa nad Kościołem Chrystusa. W 1847 ustanowił je papież Pius IX, było obchodzone w trzecią niedzielę po Wielkanocy, papież Pius X podniósł je w 1913 r. do rangi uroczystości I klasy. W 1955 natomiast papież Pius XII zniósł je by wprowadzić nowe tej samej klasy tj. „Świętego Józefa Pracownika” na 1 maja. W 1969 r. reforma liturgiczna zmienił rangę tego święta do wspomnienia dowolnego.

8 grudnia 1870 r. papież Pius IX ogłosił św. Józefa patronem Kościoła Powszechnego.

W 1093 papież Leon XIII wydał pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie QUAMQUAM PLURIES o nabożeństwie do św. Józefa. Papież Pius X zatwierdził Litanię do świętego Józefa do publicznego odmawiania. W 1919 papież Benedykt XV dodał osobną prefację do Mszy o św. Józefie.

Papież Jan XXIII wprowadził imię św. Józefa do Kanonu Rzymskiego (Pierwszej Modlitwy Eucharystycznej).

Za: http://www.sw-jozef.pl/Wikipedia


PRZECZYTAJ TAKŻE:
Rok św. Józefa: Telegram do św. Józefa
Rok św. Józefa: Niezwykły cud, jaki dokonał św. Józef w sanktuarium pompejańskim
Rok św. Józefa: Cudowny obraz św. Rodziny, w którym szczególną cześć odbiera św. Józef
Niepokalanów pod opieką św. Józefa
Niepokalanów: Nabożeństwa do św. Józefa
Rok świętego Józefa i dar specjalnych Odpustów
Pełny tekst Listu Apostolskiego Patris Corde
„Trzeci. Jak. św Józef ratuje kościół”
Śladami św. Józefa: Jaki jest Boży plan na idealnego faceta?
Niepokalana zdradza dlaczego warto modlić się do św. Józefa
Telegram do św. Józefa – modlitwa w sprawach trudnych i nagłych

POSŁUCHAJ TAKŻE:
Audycja o. Tomasza Szymczaka „Świetny święty”, w której mowa o św. Józefie:

Audycja Między słowami – Cuda św. Józefa – rozmowa z autorkami książki „Cuda św. Józefa. Świadectwa i modlitwy”  (+ świadectwa skutecznego orędownictwa św. Józefa) – prowadzi Malwina Szymańska.