Powstała polska prowincja Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej

Od 7 do 10 października 2024 roku w Strachocinie odbywa się 1. Kapituła Prowincjalna Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej. To ważny czas dla sióstr, ponieważ podczas trwającej Kapituły został wybrany pierwszy w historii zarząd Prowincji Polskiej.

Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej w Polsce jest obecne od 1988 roku. Do tej pory wszystkie placówki istniejące w Polsce (Strachocina, Teresin-Niepokalanów, Zielona Góra, Kosina, Przemyśl) tworzyły Delegaturę, a funkcję przełożonej pełniła Przełożona Delegatury. Po ostatniej Kapitule Generalnej w 2023 roku Zgromadzenie podjęło decyzję, by przejść na prawa papieskie, co pociągnęło za sobą zmianę Konstytucji oraz podjęto decyzję utworzenia prowincji w Japonii i w Polsce.

W przygotowaniach i w przebiegu samej Kapituły Generalnej i Kapituł Prowincjalnych swoją wiedzą, doświadczeniem i obecnością dzielił się z siostrami o. Yuji Sugawara SJ z Japonii. Modlitwą wspierał siostry ks. prał. Józef Niżnik, obecny kustosz Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie, który na prośbę abpa Ignecego Tokarczuka opiekował się tworzącą się w Polsce wspólnotą Niepokalanowa Żeńskiego. Delegatką Matki Generalnej na Kapitułę Prowincjalną w Polsce jest wicegeneralna, s. Dorota Maria Drozdowska, a tłumaczem s. Celina Maria Skibicka, sekretarka generalna Zgromadzenia.

Dzisiaj siostry w Polsce cieszą się ustanowieniem Prowincji Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej z siedzibą w Strachocinie.

W trzecim dniu trwającej Kapituły został wybrany Zarząd Prowincji. Przełożoną prowincjalną została s. Karolina Maria Matejczyk.

S. Karolina Maria Matejczyk, urodziła się 12 lutego 1964 roku w Białymstoku, na chrzcie świętym otrzymała imię Helena. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Otwocku Świdrze w 1983 roku przyłączyła się do wspólnoty pragnącej żyć duchem św. Maksymiliana w Strachocinie k. Sanoka (Archidiecezja Przemyska). Po nawiązaniu kontaktu z powstałym w Japonii Zgromadzeniem Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej, zwanym Niepokalanowem Żeńskim, została przyjęta z dwiema kandydatkami do Zgromadzenia jako aspirantka w 1984 roku Postulat rozpoczęła w 1987 roku, uroczystości przewodniczył o. Mieczysław Maria Mirochna, założyciel Zgromadzenia, uczeń św. Maksymiliana M. Kolbego, obecna była również pierwsza Matka Generalna s. Franciszka Maria Nakayama.

Formację rocznego nowicjatu odbyła w Zgromadzeniu Sióstr Świętego Józefa w Kluczborku. Pierwsze śluby zakonne złożyła w 1991 roku, a śluby wieczyste w 1994 roku. W Zgromadzeniu pełniła funkcje: siostry odpowiedzialnej za wstępną formację zakonną, mistrzyni nowicjatu, przełożonej klasztoru oraz Przełożonej Polskiej Delegatury Zgromadzenia. Posługiwała w domu głównym w Strachocinie jako organistka, w Przemyślu jako redaktor Rozgłośni Archidiecezji Przemyskiej Radio FARA, jako zakrystianka w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Zielonej Górze.

Mottem życiowym przełożonej prowincjalnej są słowa św. Maksymiliana: Tylko miłość jest siłą twórczą.

Ponadto Zarząd Prowincji tworzą:
s. Klara Maria Machulska – I radna, wiceprzełożona prowincjalna
(dotychczasowa przełożona Delegatury Polskiej)
s. Julia Maria Koczot – II radna
s. Julia Maria Nakagawa – III radna

Za: www.siostrymi.pl

***
Ideą przewodnią Zgromadzenia, założonego w Japonii przez polskiego franciszkanina o. Mieczysława Mirochnę, a działającego według pragnień i zamierzeń św. Maksymiliana Marii Kolbego – jest troska o nawrócenie i uświęcenie dusz przez Niepokalaną. „Te dwa słowa są specjalnym naszym charyzmatem” – mówią Siostry.

„Chociaż na zewnątrz nie różnimy się od innych żeńskich zgromadzeń, to zasadniczo odróżnia nas duch wewnętrzny. Różnicą nie jest „starać się o zbawienie i uświęcenie dusz”, bo do tego wszyscy dążą, ale ten dodatek na końcu „przez Niepokalaną”. To całkowite i bezgraniczne oddanie się Niepokalanej, aby mogła użyć nas, siostry MI, jako własność i narzędzie w ratowaniu dusz dla Królestwa Najświętszego Serca Pana Jezusa, jest specyficzną cechą naszego Zgromadzenia.”