NOWENNA przed świętem błogosławionych Męczenników Niepokalanowskich – patronów radiowego klasztoru

3 czerwca rozpoczyna się NOWENNA PRZED ŚWIĘTEM BŁOGOSŁAWIONYCH MĘCZENNIKÓW NIEPOKALANOWSKICH. Ich wspomnienie przypada 12 czerwca. To ważna data dla całej niepokalanowiskiej wspólnoty, a szczególnie dla duchownych i świeckich pracowników  Radia Niepokalanów. Męczennicy Ci są bowiem patronami radiowego klasztoru!

Nowenna będzie odmawiana każdego dnia na antenie Radia Niepokalanów. Zapraszamy codziennie od 3 do 11 czerwca o 14.15

Przypominamy także, że jeden z męczenników – Bł. Bonifacy Żukowski z Niepokalanowa jest patronem Radia Niepokalanów na 2021 rok


MĘCZENNICY Z NIEPOKALANOWA – błogosławieni patronowie radiowego klasztoru:

Bł. Bonifacy Żukowski urodził się w 1913 r. na Wileńszczyźnie. Nowicjat rozpoczął w 1931 r. w Niepokalanowie. Całe życie zakonne spędził w Niepokalanowie, gdzie pełnił kierownicze funkcje w drukarni. Był człowiekiem cichym, pokornym i odważnym. Odznaczał się w życiu zakonnym umiłowaniem cnoty i posłuszeństwa oraz miał wielkie nabożeństwo do Matki Bożej. Został aresztowany przez hitlerowców 14 października 1941 r. i wywieziony na Pawiak w Warszawie, a następnie do Oświęcimia, gdzie otrzymał numer obozowy 25447. W duchu wiary starał się znosić cierpienia i prześladowania. Zakończył życie 10 kwietnia 1942 r.

Bł. Tymoteusz Trojanowski urodził się w 1908 r. niedaleko Sierpca. Nowicjat rozpoczął w 1931 r. w Niepokalanowie, a pierwszą profesję zakonną złożył w 1932 r. Całe życie zakonne spędził w Niepokalanowie, gdzie pracował przy wysyłce „Rycerza Niepokalanej”, w magazynie oraz jako opiekun braci chorych. W życiu zakonnym odznaczał się pokorą i głębokim nabożeństwem do Niepokalanej. Został aresztowany przez hitlerowców 14 października 1941 r. i wywieziony na Pawiak, a potem do Oświęcimia, gdzie otrzymał numer 25431. Został zamęczony 28 lutego 1942 r.

Bł. Pius Bartosik w obozie powtarzał sobie i współbraciom: „Dotychczas pisaliśmy i mówiliśmy innym, jak należy znosić cierpienie – teraz musimy sami praktycznie to przejść, bo w przeciwnym razie, co warte by były nasze słowa”. Urodził się w 1909 r. niedaleko Kalisza. Nowicjat rozpoczął w 1926 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1935 r. w Krakowie. Po święceniach pracował w Krośnie. W roku 1936 został przeniesiony do Niepokalanowa, gdzie objął funkcję zastępcy o. Maksymiliana Kolbego. Ponadto pełnił obowiązki redaktora naczelnego „Rycerza Niepokalanej”, „Rycerzyka” i kwartalnika „Miles Immaculatae”. Był również wychowawcą braci przebywających na formacji. Odznaczał się wielkim nabożeństwem do Matki Bożej i prostotą franciszkańską. Towarzyszył św. Maksymilianowi w jego uwięzieniu we wrześniu 1939 r. Po raz drugi został aresztowany wraz ze św. Maksymilianem 17 lutego 1941 r. i dzielił z nim los więźnia na Pawiaku, a następnie w Oświęcimiu. Zmarł na skutek prześladowań w obozie 13 grudnia 1941 r.

Bł. Antonin Bajewski swemu spowiednikowi przed śmiercią polecił przekazać do klasztoru w Niepokalanowie: „Powiedz moim konfratrom w Niepokalanowie, że wierny Chrystusowi i Maryi tu zginąłem”. Urodził się w 1915 r. w Wilnie. Nowicjat zakonny rozpoczął w 1934 r. Święcenia kapłańskie przyjął w 1939 r. Po święceniach przybył do Niepokalanowa, gdzie św. Maksymilian mianował go swoim drugim zastępcą. Odznaczał się gorliwością w służbie kapłańskiej, głęboką wiarą i pobożnością. Został aresztowany 17 lutego 1941 r. w Niepokalanowie razem z o. Maksymilianem, a następnie był więziony na Pawiaku i w Oświęcimiu. Wyczerpany pracą i cierpieniem, odszedł z tego świata ze słowami: „Jezus i Maryja”, 8 maja 1941 r


Przeczytaj także:
ŚWIATEŁKA W MROKU. Rycerze Niepokalanej w mrokach wojny – poznaj historię patronów klasztoru Radia Niepokalanów
ZAPROSZENIE na odpust w radiowym klasztorze Błogosławionych Męczenników z Niepokalanowa, 12 czerwca