List do MI – LUTY 2025
Maryja!
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drodzy Rycerze Niepokalanej!
Luty, najkrótszy i jeden z najchłodniejszych miesięcy w roku, jest dla nas, Rycerzy Niepokalanej, czasem szczególnym. W tym roku rozpoczyna go pierwsza sobota, a z nią nabożeństwo wynagradzające Niepokalanemu Sercu Maryi. O wadze tego nabożeństwa mówiła Maryja w Fatimie,
wzywając do comiesięcznej spowiedzi, Komunii Świętej, różańca i medytacji na temat tajemnic różańcowych w intencji ekspijacji za zniewagi jakim jest obrażane Jej Serce.
Chociaż św. Maksymilian nie znał i nie praktykował go, to będąc rycerzem Niepokalanej podejmował różne formy pokuty, nie pozostawiając żadnego zła bez naprawy. W swoim Regulaminie Życia napisał: „Nie opuszczę: a) żadnego zła bez wynagrodzenia go (zniszczenia go) i b) żadnego dobra, które bym mógł zrobić, powiększyć lub w jakikolwiek sposób się do niego przyczynić”. Jego żarliwość o chwałę Bożą niech nas pobudza do pacy, aby „w szlachetnym współzawodnictwie chwała Niepokalanej wzrastała coraz głębiej, coraz szybciej, coraz potężniej”.
Drugim ważnym wydarzeniem jest obchodzone, w niedzielę 2 lutego, święto Ofiarowania Pańskiego, znane w Polsce także pod ludową nazwą Matki Bożej Gromnicznej. Przypomina nam ono, że tak jak poświęcane świece, mamy się spalać dla Boga, niosąc światło Chrystus współczesnemu światu. Matka Teresa z Kalkuty powiedziała kiedyś, że Bóg nie oczekuje od nas wielkich rzeczy ale wierności. Najlepszym wzorem spalania się dla Boga jest Maryja, która jako Służebnica Pańska pełniła wolę Bożą przyjmując wszystko z ufnością, w pokorze i posłuszeństwie. O całkowitym oddaniu się Bogu mówi nam trzecie ważne wydarzenie lutego, wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. Św. Maksymilian bardzo sobie cenił te objawienia, z nich czerpał inspiracje do teologicznych rozważań na temat Niepokalanego Poczęcia, przez całe życie zadając pytanie; „Kim jesteś o Niepokalana?” Dla niego Maryja była osobą żywą, dlatego w liście do urzędnika starostwa sochaczewskiego zanotował: „Najświętsza Maryja Panna to nie bajka czy legenda, ale istota żyjąca, kochająca każdego z nas, lecz nie dość znana i nie dość nawzajem miłowana”.
O objawieniach w Grocie Massabielskiej wielokrotnie pisał w Rycerzu Niepokalanej, a w materiałach do planowanej książki cytował opis Maryi przekazany przez św. Bernadetę: „Pani ma wygląd młodej dziewczyny 16- lub 17-letniej. Jest ubrana w suknię białą, ściągniętą w pasie niebieską wstęgą, spadającą wzdłuż sukni. Na głowie nosi welon również biały, pozwalający zaledwie dostrzec Jej włosy i zwieszający się z ramion aż poniżej sukni. Jej stopy bose, lekko zakryte fałdami sukni. Na każdej z nich błyszczy żółta róża. Na prawej ręce (ramieniu) trzyma różaniec z białych ziarnek, nizanych na złoty łańcuszek lśniący jak róże u stóp.”
W drodze na misje, w lutym 1930 r. o. Maksymilian odwiedził Lourdes. W swoim pamiętniku zapisał: „wracam pożegnać Mamusię jakoś ochoczo i wesoło się robi … napiłem się cudownej wody, palec pod strumień podstawiłem, pożegnałem Mamusię, w duchu poleciłem wszystkich i wszystko,
pocałowałem świętą skałę i do widzenia, Mamusiu”. Drodzy Rycerze Niepokalanej wpatrujcie się Maryję i tak jak uczył św. Maksymilian całym sercem przylgnijcie do Niej, Ona może zaradzić wszelkim naszym problemom, bo jest narzędziem Bożego Miłosierdzia.
W trwającym Roku Jubileuszowym, przez wstawiennictwo Niepokalanej i św. Maksymiliana,
niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący + Ojciec i Syn, i Duch Święty. Amen.
o. Mirosław M. Kopczewski OFMConv
Asystent Prowincjalny ds. Rycerstwa Niepokalanej
Intencja na luty: Aby każde nasze działanie wypływało z miłości Boga i bliźniego, i budowało pokój.
Niepokalanów, 31 styczeń 2025 r.