18 lipca 1830 r. św. Katarzyna Laboure po raz pierwszy zobaczyła Maryję. OBJAWIENIA PRZY RUE DU BAC

Gdy prześledzimy historię objawień maryjnych na świecie, nie spotkamy drugiego tak niezwykłego, jak to, które miało miejsce w kaplicy Domu Macierzystego Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Paryżu, przy ul. du Bac 140, dnia z 18/19 lipca 1830 roku.

Dlaczego niezwykłe, inne niż wszystkie?

Objawienie miało miejsce w kaplicy, a więc po pierwsze w pomieszczeniu zamkniętym, w miejscu przeznaczonym do kultu, celebrowania Eucharystii. Maryja przychodząc do młodej Siostry Seminarzystki Katarzyny przechodzi obok Tabernakulum i oddaje cześć Swemu Synowi ukrytemu pod postacią Chleba. Maryja udziela nam konkretnej wskazówki jak mamy czcić Najświętszy Sakrament i gdzie szukać rozwiązania wszystkich naszych problemów.

Maryja jest w bezpośrednim kontakcie fizycznym z widzącą. Siostra Katarzyna klęczy u stóp Maryi i swoje złożone dłonie trzyma na kolanach Najświętszej Panny. Nie ma w Kościele powszechnym żadnego innego takiego objawienia, gdzie „niebo” zniża się tak bardzo, by człowiek mógł swoje dłonie oprzeć na kolanach Najświętszej Dziewicy. Oto kilka faktów z tamtych wydarzeń:

Dnia 18 lipca 1830 roku, w wigilię uroczystości Świętego Wincentego a Paulo, Założyciela Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, którego święta siostra Katarzyna bardzo kochała i którego serce przepełnione miłością widziała, zwróciła się do niego z prośbą, by spełniło się jej ogromne pragnienie widzenia Najświętszej Maryi Panny.

Katarzyna o godzinie 23:30 słyszy jak ktoś wzywa ją po imieniu. Przy swoim łóżku widzi tajemnicze dziecko, 4 czy 5 letnie, które zaprasza ją, by wstała mówiąc: „Najświętsza Panna czeka na Ciebie”. Katarzyna szybko się ubiera i podąża za dzieckiem, które „promieniuje jasnością wszędzie tam, gdzie przechodzi”.

Przybywając do kaplicy, Katarzyna zatrzymuje się obok fotela księdza, ustawionego pod obrazem Świętej Anny. Słyszy „ jakby szelest jedwabnej sukni”. Dziecko (Anioł Stróż siostry Katarzyny) mówi: „Oto Najświętsza Panna”.

Siostra Katarzyna nie dowierza. Lecz dziecko powtarza jeszcze bardziej zdecydowanym głosem: „Oto Najświętsza Panna, oto Ona”.

Katarzyna rzuca się do stóp Najświętszej Dziewicy siedzącej w fotelu i kładzie swe dłonie na Jej kolanach.

„Pozostałam tak, nie wiem jak długo. Tam przeżyłam najsłodszy moment mego życia.”

Najświętsza Panna rozmawiała z siostrą Katarzyną przez całe dwie godziny o sprawach ważnych nie tylko dla Zgromadzenia, ale także Francji i Kościoła.

Najświętsza Panna ręką wskazała Ołtarz, gdzie znajduje się tabernakulum mówiąc:

Przychodźcie do stopni tego Ołtarza. Tutaj łaski spłyną na każdego, kto o nie prosi z ufnością i żarliwością.

Podczas tej dwugodzinnej rozmowy siostra Katarzyna usłyszała zapowiedź trudnej misji i prośbę, aby powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi, co zostanie zrealizowane przez spowiednika siostry Katarzyny, Księdza Aladela, dnia 2 lutego 1840 roku. Usłyszała także zapowiedź innej misji, o której dowie się w listopadzie tego samego roku: misji wybicia i rozpowszechnienia Cudownego Medalika.

Tekst i foto za: szarytki.waw.pl