12 czerwca wspominamy Błogosławionych Męczenników z Niepokalanowa – patronów klasztoru Radia Niepokalanów
WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONYCH MĘCZENNIKÓW Z NIEPOKALANOWA
12 czerwca Kościół katolicki wspomina 108 męczenników z okresu II wojny światowej. W tej dużej grupie błogosławionych jest 7 franciszkanów. Czterej z nich to patronowie klasztoru Radia Niepokalanów. Nazywamy ich Błogosławionymi Męczennikami z Niepokalanowa. Byli bliskimi współpracownikami św. Maksymiliana Kolbego. Angażowali się w działalność wydawniczą i redakcyjną „Rycerza Niepokalanej”. Tak, jak o. Maksymilian, zostali aresztowani w roku 1941, uwięzieni na Pawiaku, a następnie wywiezieni do niemieckiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, gdzie zakończyli życie. Dzisiaj są już w Niebieskim Niepokalanowie. Są to dwaj kapłani: o. Antonin BAJEWSKI i o. Pius BARTOSIK, oraz dwaj bracia zakonni: br. Tymoteusz TROJANOWSKI i br. Bonifacy ŻUKOWSKI. Zachęcamy do zapoznania się z życiem patronów Klasztoru Błogosławionych Męczenników z Niepokalanowa.
ODPUST W RADIOWYM KLASZTORZE
Z okazji liturgicznego wspomnienia Patronów radiowego klasztoru 12 czerwca (sobota) o godz. 11:00 w niepokalanowskiej bazylice zostanie odprawiona Msza Święta odpustowa. Będzie jej przewodniczył pierwszy dyrektor Radia Niepokalanów (po jego reaktywacji), a obecnie prowincjał – o. Grzegorz Maria Bartosik.
Następnie udamy się do kaplicy radiowej gdzie odmówimy modlitwy odpustowe. Zostaną pobłogosławione obrazy franciszkańskich męczenników. Poświęcimy także wyremontowane pomieszczenia radiowe: nowe cyfrowe studio emisyjne im. św. Maksymiliana Kolbego oraz zmodernizowane studio nagrań im. ojca Wenantego Katarzyńca.
Transmisja uroczystości odpustowych 12 czerwca na antenie Radia Niepokalanów oraz na platformie YouTube i kanale NiepokalnowTV.
O 12.25 – o uroczystościach odpustowych Radia Niepokalanów z gwardianem klasztoru radiowego – o. Robertem Serafinowskim – porozmawia na antenie Radia Niepokalanów Paulina Wysocka. Zapraszamy!
RADIO NIEPOKALANÓW – KLASZTOR BŁOGOSŁAWIONYCH MĘCZENNIKÓW Z NIEPOKALANOWA
Na mocy Dekretu Ministra Prowincjalnego Prowincji Matki Bożej Niepokalanej Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych z dnia 18 stycznia 2018 r., budynek, w którym znajduje się Radio Niepokalanów, został organizacyjnie wyłączony z Klasztoru w Niepokalanowie i stał się odrębnym klasztorem: Błogosławionych Męczenników z Niepokalanowa.
W związku z tym, radiowy klasztor ma także odrębne władze – gwardiana, którym jest obecnie o. Robert Serafinowski. Jest on odpowiedzialny m.in. za organizację życia ojców i braci mieszkających na terenie klasztoru. Radio Niepokalanów to także instytucja prywatna – dzieło prowincji warszawskiej. Jako taka, posiada swojego dyrektora, którym jest o. Grzegorz Klimczyk. Dyrektor zarządza Radiem Niepokalanów i pracą jego pracowników – zarówno świeckich, jak i zakonnych.
Na zdjęciach powyżej – Obrazy błogosławionych męczeników z Niepokalanowa w radiowej kaplicy oraz nowe studio Radia Niepokalanów. Fot. O. Robert Serafinowski
Bł. ANTONIN BAJEWSKI swemu spowiednikowi przed śmiercią polecił przekazać do klasztoru w Niepokalanowie: „Powiedz moim konfratrom w Niepokalanowie, że wierny Chrystusowi i Maryi tu zginąłem”.
Urodził się w 1915 r. w Wilnie. Nowicjat zakonny rozpoczął w 1934 r. Święcenia kapłańskie przyjął w 1939 r. Po święceniach przybył do Niepokalanowa, gdzie św. Maksymilian mianował go swoim drugim zastępcą. Odznaczał się gorliwością w służbie kapłańskiej, głęboką wiarą i pobożnością.
Został aresztowany 17 lutego 1941 r. w Niepokalanowie razem z o. Maksymilianem, a następnie był więziony na Pawiaku i w Oświęcimiu. Wyczerpany pracą i cierpieniem, odszedł z tego świata ze słowami: „Jezus i Maryja”, 8 maja 1941 r.
Bł. PIUS BARTOSIK w obozie powtarzał sobie i współbraciom: „Dotychczas pisaliśmy i mówiliśmy innym, jak należy znosić cierpienie – teraz musimy sami praktycznie to przejść, bo w przeciwnym razie, co warte by były nasze słowa”.
Urodził się w 1909 r. niedaleko Kalisza. Nowicjat rozpoczął w 1926 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1935 r. w Krakowie. Po święceniach pracował w Krośnie. W roku 1936 został przeniesiony do Niepokalanowa, gdzie objął funkcję zastępcy o. Maksymiliana Kolbego. Ponadto pełnił obowiązki redaktora naczelnego „Rycerza Niepokalanej”, „Rycerzyka” i kwartalnika „Miles Immaculatae”. Był również wychowawcą braci przebywających na formacji. Odznaczał się wielkim nabożeństwem do Matki Bożej i prostotą franciszkańską. Towarzyszył św. Maksymilianowi w jego uwięzieniu we wrześniu 1939 r.
Po raz drugi został aresztowany wraz ze św. Maksymilianem 17 lutego 1941 r. i dzielił z nim los więźnia na Pawiaku, a następnie w Oświęcimiu. Otrzymał numr obozowy: 12832. Zmarł na skutek prześladowań w obozie 13 grudnia 1941 r.
Bł. TYMOTEUSZ TROJANOWSKI urodził się w 1908 r. niedaleko Sierpca. Nowicjat rozpoczął w 1931 r. w Niepokalanowie, a pierwszą profesję zakonną złożył w 1932 r. Całe życie zakonne spędził w Niepokalanowie, gdzie pracował przy wysyłce „Rycerza Niepokalanej”, w magazynie oraz jako opiekun braci chorych. W życiu zakonnym odznaczał się pokorą i głębokim nabożeństwem do Niepokalanej.
Został aresztowany przez hitlerowców 14 października 1941 r. i wywieziony na Pawiak. Tam wiele się modlił, podnosił innych na duchu i zwykle jako pierwszy podejmował się wyznaczonych prac. Zgadzał się zawsze z Wolą Bożą. Do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, czyli do Oświęcimia został przewieziony dnia 8 stycznia 1942 roku. Od tej pory stał się numerem 25431. Początkowo pracował przy transporcie materiałów budowlanych w komandzie „Bauhof”, później przy kopaniu i transporcie żwiru w komandzie „Kiesgruppe”, a następnie przy przebieraniu brukwi. Mężnie znosił głód, zimno i ciężką pracę. Nigdy się nie zniechęcał i nie upadał na duchu. Nawet pocieszał innych więźniów i zachęcał ich do ufności w opiekę Bożą. Z powodu zimna oraz osłabienia organizmu zachorował na zapalenie płuc i trafił do obozowego szpitala. Został zamęczony 28 lutego 1942 r.
Bł. BONIFACY ŻUKOWSKI urodził się w 1913 r. na Wileńszczyźnie. Nowicjat rozpoczął w 1931 r. w Niepokalanowie. Całe życie zakonne spędził w Niepokalanowie, gdzie pełnił kierownicze funkcje w drukarni. Był człowiekiem cichym, pokornym i odważnym. Odznaczał się w życiu zakonnym umiłowaniem cnoty i posłuszeństwa oraz miał wielkie nabożeństwo do Matki Bożej.
Został aresztowany przez hitlerowców 14 października 1941 r. i wywieziony na Pawiak w Warszawie, a następnie do Oświęcimia, gdzie otrzymał numer obozowy 25447. W duchu wiary starał się znosić cierpienia i prześladowania. Zakończył życie 10 kwietnia 1942 r.
MODLITWA DO BŁOGOSŁAWIONYCH MĘCZENNIKÓW Z NIEPOKALANOWA
Boże, nasz Ojcze,
który w Swoim Synu ukrzyżowanym i zmartwychwstałym
dajesz nam źródło życia i świętości, nadziei i radości, pokoju i dobra,
wysławiamy zwycięstwo Twoich darów objawione w męczeństwie Twoich sług błogosławionych:
Piusa i Antonina, Tymoteusza i Bonifacego z Niepokalanowa,
kapłanów i braci z zakonu św. Franciszka w czasie II wojny światowej.
Błagamy Cię pokornie doprowadź nas za ich wstawiennictwem
do blasku prawdy ewangelicznej, która nie zna zniewolenia i zdrady
oraz rozpal płomień miłości serafickiej, która wszystko przetrwa i przetrzyma,
abyśmy bez leku i przygnębienia, lecz z ufnością
kroczyli drogami trzeciego tysiąclecia we wspólnocie Kościoła.
Szczególnie prosimy o łaskę …
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Na mocy Dekretu Ministra Prowincjalnego Prowincji Matki Bożej Niepokalanej Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych z dnia 18 stycznia 2018 r., budynek, w którym znajduje się Radio Niepokalanów, został organizacyjnie wyłączony z Klasztoru w Niepokalanowie i stał się odrębnym klasztorem: Błogosławionych Męczenników z Niepokalanowa.
W związku z tym, radiowy klasztor ma także odrębne władze – gwardiana, którym jest obecnie o. Robert Serafinowski. Jest on odpowiedzialny m.in. za organizację życia ojców i braci mieszkających na terenie klasztoru. Radio Niepokalanów to także instytucja prywatna – dzieło prowincji warszawskiej. Jako taka, posiada swojego dyrektora, którym jest o. Grzegorz Klimczyk. Dyrektor zarządza Radiem Niepokalanów i pracą jego pracowników – zarówno świeckich, jak i zakonnych.
